In 1965 zijn Lucky Hartenberg en Lammie Krol, verpleegkundigen van beroep, vanuit Nederland met de boot vertrokken naar Suriname. Hier traden zij in dienst van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, het vroegere Centraal Ziekenhuis. In en buiten het ziekenhuis stonden zij al gauw bekend als de zingende zusters.
Tijdens hun werkzaamheden in het ziekenhuis werden zij geconfronteerd met een groep”vergeten kinderen” en zij besloten van start te gaan met een kinderhuis aan de Kernkampweg 46. Het was hun verlangen om iets voor hun naasten te betekenen en het geloof in de Here Jezus uit te dragen.
Na een goede voorbereiding met de verantwoordelijke instanties te Paramaribo hebben zij op 1 Mei 1966 de deuren geopend van een huurhuis.
Op de openingsdag vonden 14 kinderen onderdak, wat in korte tijd werd uitgebreid tot 25 kinderen.
Het kreeg de naam “Kinderhuis Samuel”, wat betekent: “Door God Gehoord”
In december 1966 werd het kinderhuis officieel: “Stichting Kinderhuis Samuel”, met in de stichting een Surinaams bestuur.
De jongste baby die wij ooit hebben opgenomen was twee uur oud, en werd door de moeder zelf gebracht.
Het Kinderhuis is uit nood geboren.
Voor kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn voor hen te zorgen, voor kinderen waar niemand zich iets aan gelegen laat. We zijn het eerste kinderhuis die kinderen opneemt van beneden de zes jaar.
In de begin jaren heeft het kinderhuis veel financiele steun ontvangen door fundraisingsactiviteiten die werden georganiseerd door Br. Bischop in Nederland.
Hij was ook de motor achter de opnamen van 5 grammafoon platen, de opbrengst was voor Samuel.
In 1968 is Conny Keizer, de stichting komen versterken, zij is 10 jaar lang bij ons werkzaam geweest, en er zijn goede dingen tot stand gekomen.
In 1969 konden wij door financiele steun van Stichting Kinderzegels Suriname en Stichting Paasweldadigheidszegels Suriname, het huis aan de Kernkampweg 46 kopen.
Van beide stichtingen hebben wij in de loop der jaren veel steun ondervonden, zo ook van de verschillende Service Clubs en particulieren. In Nederland voerde de organisatie “De Wilde Ganzen” actie voor onze eerste bus.
In 1976 werd de L.O.M.school (Leer en Opvoed Moeilijkheden) opgericht door het kinderhuis, omdat dit onderwijs type in Suriname ontbrak. Een paar kinderen uit ons huis konden evenals vele anderen uit de samenleving het reguliere onderwijs niet bijbenen.Ook voor deze kinderen is de school dus toegankelijk. Drie jaar heeft de school onder toezicht van de Stichting Kinderhuis Samuel gefunctioneerd, daarna werd het overgedragen aan de Evangelische Broeder Gemeente (EBG). De school voorziet in een behoefte.
Er staat nu een nieuwe school aan de Johan Bodengravenlaan onder de naam: “Christelijke LOM school Samuel der EBGS”.
In 1991 heeft het kinderhuis een pand gehuurd aan de Edmundstraat waar de dependance gevestigd werd. In 1994 is de dependance verhuisd naar een eigen lokatie aan de Flustraat 29 en kreeg de naam :“Samuel Hoso Toe” Hier wonen kinderen vanaf 10 jaar totdat ze op achttien jarige leeftijd het huis verlaten.
Sinds 2002 heeft het bestuur besloten dat de kinderen vanaf 18 jaar onder toezicht en begeleiding of naar familie gaan of naar een internaat. Het internaat is voor schoolgaande kinderen, zodat zij hun opleiding kunnen afronden. Dit gebeurt onder financiële verantwoordelijkheid van het Kinderhuis. De vakanties en een aantal weekeinden brengen zij in het Kinderhuis door. Hierdoor is de doorstroom verhoogd en kunnen er meer kinderen worden opgenomen.
In de afgelopen veertig jaren zijn er 85 kinderen tot volwassenheid gebracht. Zij kwamen veelal als baby of peuter in het Kinderhuis. Hieronder vallen dus niet de kinderen die we voor een kortere of langere periode hebben gehuisvest. Dit aantal is meer dan 100. Onder hen zijn verschillenden ter adoptie afgestaan.
